تاثیر تمرین استقامتی بر بیان ژن های مبادله گر سدیم هیدروژن۱ (nhe۱) و هم انتقال دهنده سدیم بی کربنات۱(nbc۱) در عضلات اسکلتی رت

هدف از مطالعه حاضر تعیین تاثیر تمرین استقامتی بر بیان ژن های مبادله گر سدیم هیدروژن1 (nhe1) و هم انتقال دهنده سدیم بی کربنات1 (nbc1) در عضلات اسکلتی باز کننده طویل انگشتان پا (تندانقباض) و نعلی (کند انقباض) رت نر بود. تعداد 20 رت نژاد ویستار در سن 4 هفتگی با میانگین وزن 8/10±7/95گرم انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه کنترل وتمرینی تقسیم شدند. تمرین استقامتی (دویدن روی نوار گردان با سرعتmin/m20ومدت 20دقیقه و تدریجاً رسیدن به سرعت min/m 30 و مدت 35 دقیقه در هفته آخر) به مدت هفت هفته،بر گروه های تمرینی اعمال شد. 48ساعت پس از اتمام پروتکل تمرینی، رتها ‏تشریح و عضله نعلیو باز کننده طویل انگشتان پااستخراج شدند. میزان بیان ژن nhe1) mrna وnbc1) از طریق تکنیکreal time-pcr انجام گرفت.میزان بیان ژنmrna nhe1)وnbc1) با استفاده از روش2-∆∆ct محاسبه گردید. جهت تعیینمعنا‏دار بودن تفاوت بین متغیرهای گروههای تحقیق از آزمون آماری t‏  مستقل و با استفاده از نرم افزارrest (permutation test) ‏ ‎‏استفاده گردید. سطح معناداری در تمامی مراحل برابر با ‏‎05/0‎‏ در نظر گرفته شد.یافتههای تحقیق نشان داد اختلاف معناداری بین میزان بیان nhe1 mrna عضله باز کننده طویل انگشتان پا (%74) و عضله نعلی (%51) درگروه تمرینی نسبت به گروه کنترل وجود دارد (0.05>p). ‏همچنین میزان بیان ژن nbc1 mrna عضله باز کننده طویل انگشتان پا (%62) و عضله نعلی (%41) گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل افزایش داشت اما این افزایش در عضله نعلی معنادار نبود (0.05>p). ‏در مجموع نتایج تحقیق نشان داد تمرین استقامتی موجب افزایش بیان ژنmrna (nhe1وnbc1) در هر دو تار کند وتند انقباض درگروه تمرینی گردید. بنابراین تمرین استقامتی از طریق مسیر غیر وابسته به لاکتات ظرفیت ph درون سلولی را افزایش می دهد واین الگوی افزایش بیان مختص ترانسپورتر هایی است که از لحاظ متابولیکی نقش مهم تری را در تنظیم و نگهداری ph درون سلولی در عضلات اسکلتی بر عهده دارند.